Interview ambulante begeleider Kentalis

‘Soms denk je een oplossing te hebben, maar dan ontstaat er toch weer iets nieuws’

Vrijdag 26 oktober hadden wij een interview met Ilse Derksen, ambulant begeleider werkende bij Kentalis.

Kentalis wil haar klanten de beste zorg en het beste onderwijs bieden. Hiervoor hebben ze vele scholen en begeleiders die kinderen met communicatieve problemen proberen te helpen.

Mevrouw Derksen is een ambulant begeleider en probeert onder andere onze school goed te laten weten hoe we het best kunnen omgaan met kinderen met communicatieve problemen. Ze vind dit erg leuk om te doen: ‘Je ziet in eerste instantie dat het eerst heel moeilijk was, en dat het door onze hulp echt veel beter gaat, dat de andere kinderen en leraren het kind met een autistische beperking beter begrijpen hoe het met het kind gaat.’

Ook vind mevrouw Derksen autisten heel speciaal: ‘je bent altijd op zoek naar wat diegene nodig  heeft om goed te kunnen leren en functioneren. Soms denk je een oplossing te hebben, maar dan ontstaat er toch weer iets nieuws.’

‘Er is niet één standaard plaatje, iedereen is anders, zo ook autisten. Sommige jongeren hebben heel veel moeite om te begrijpen wat iemand bedoelt. Hun hersenen interpreteren een vraag bijvoorbeeld dan net iets anders als dat die bedoelt is. Het is dan bijvoorbeeld moeilijk een antwoord te vinden op een vraag omdat ze die niet begrijpen.
Anderen vinden het heel moeilijk om zich aan dingen te houden, en kunnen moeilijk zelf een vraag stellen.

Anderen hebben weer dat ze moeite hebben om zich in te leven in andere mensen, dat ze zo in hun eigen wereldje zitten dat ze moeite hebben om te begrijpen hoe het kan dat andere mensen elkaar zo goed begrijpen. Dat zijn een paar voorbeelden van situaties hoe mensen met een autistische stoornis kunnen zijn.’

Aangezien elk kind anders is, moet elk kind ook anders geholpen worden. Voorbeelden van dingen die ze doet is het helpen met plannen, het helpen met het voorbereiden van een opdracht of met mensen op het MBO, helpen met het voorbereiden op een stage.

Ook helpt mevrouw Derksen de leraren, ze licht ze in hoe ze het beste met het kind om kunnen gaan. ‘Alle docenten weten hoe ze die leerling het beste kunnen begeleiden. Als ze weten hoe de handleiding van die leerling is, dan gaat die leraar even langs bij de leerling voor een kort gesprekje. De leraren moeten ook van tevoren goed vertellen als er iets anders gebeurt dan dagelijks, bijvoorbeeld met een sportdag. De mentor moet goed vertellen wat ze kunnen verwachten en mee moeten nemen.’

Verder kan het volgens mevrouw Derksen enorm helpen als de leerlingen op de school begrip hebben voor de kinderen met autistische beperkingen.

‘Als er zo iemand naast je zit kun je kijken of je deze persoon ergens mee kunt helpen. Vooral als diegene niet zoveel zegt en een beetje voor zich uitstaart.’
Mensen met een autistische beperking kunnen soms erg eenzaam zijn. Juist daarom is het goed om zo iemand af en toe te helpen.

Binnen een familiesituatie kunnen dingen soms anders werken dan op school. Iedereen kent elkaar en weet over het algemeen van de beperking van het kind met de autistische stoornis af. Hoe het er echter verder aan toe gaat hangt natuurlijk ook heel erg af aan de familie. Toch is er een ding dat in bijna elke familie belangrijk is, structuur. 

‘De familie moet duidelijk maken wat de dag brengt en hoe de dag eruit gaat zien. Kinderen met een autistische beperking moeten weten wat ze kunnen verwachten, zodat ze niet in de stress kunnen raken. Dat helpt heel erg veel bij autisten. Een soort van vaste dagindeling hebben.’

We vroegen mevrouw Derksen vervolgens of er een groot verschil is tussen oudere en jongere autisten: ‘Ja, dat verschil is er. Iemand die wat ouder is heeft vaak langer begeleiding gehad, en heeft dus meer zicht op zijn eigen stoornis en hoe hij daarmee om moet gaan. Iemand die jonger is heeft vaak meer nieuwe problemen, maar naarmate diegene ouder wordt, worden oudere problemen weer afgesloten. Autisme gaat niet over, maar je kan er voor jezelf wel meer begrip voor hebben en er beter mee omgaan naarmate je ouder wordt.’

‘De oorzaak van autisme is niet te bepalen. Als we dat wisten zou het voor iedereen veel makkelijker zijn om oplossingen te zoeken. Wat wel zo is, is dat we zien dat het in veel families voorkomt. Er lijkt dus wel een genetische link te zijn. Er is al heel veel onderzoek naar gedaan, en dat zal altijd zo door blijven gaan.’

Autisten hebben veel moeite met een aantal dingen, maar ze hebben ook heel veel speciale kwaliteiten. Zo kunnen ze zich heel goed aan afspraken houden, kunnen secuur werken en hebben veel humor. Met hun vele kwaliteiten kunnen ze dus heel goed functioneren in onze samenleving: ‘Het is wel heel belangrijk dat ze een goede taak krijgen die bij hun hoort. Ze hebben moeilijke kanten, maar natuurlijk ook hele goede kanten. Ieder persoon heeft zijn kwaliteiten, dus als iemand een ding heel goed kan, moet hij daar een baan voor krijgen. Er moet veel begrip zijn, en natuurlijk ook hele goede begeleiding.’

Mijn ervaringen - Romy

Ervaringen met mensen met autisme heb ik niet zoveel.

Ik heb wel twee achterneven die een vorm van autisme hebben. Welke, geen idee. Ik ken hun eigenlijk niet persoonlijk. Een aantal jaar geleden hadden we een familiereünie, waar zij natuurlijk ook bij waren. Dat was volgens mij de eerste keer dat ik hun echt voor het eerst ontmoette. Dat stelde maar weinig voor, het was een handje schudden en meteen waren ze weer weg. Er volgde geen gesprek of iets dergelijks, ik heb ze de hele tijd alleen een beetje met hun ouders zien hangen en andere directe familieleden zien kletsen. Misschien is dat wel zoiets wat je kunt herkennen in autisme. Niet zo goed contact kunnen leggen, een beetje behoedzaam zijn.

Verder heb ik alleen een beetje ervaring met het broertje van Ilse, maar dat is ook minimaal. Ilse vertelt altijd redelijk veel over haar broertje, wat ik heel interessant vindt om te horen, omdat ik dat zelf niet in mijn directe omgeving meemaak. Ik weet nog dat ze een keer vertelde, toen ik haar nog niet zo lang kende, dat haar broertje echt ‘obsessed’ is met geschiedenis, en dat hij daar echt uren over kan vertellen. Een tijd daarna kwam ik bij haar thuis, maar gek genoeg merkte ik eigenlijk helemaal niet zoveel van de stoornis waar haar broertje mee te kampen heeft. Misschien kwam dat wel omdat het pas de eerste keer was dat ik hem ontmoette. Die keer was hij nog een beetje verlegen, wat eigenlijk vrij logisch is. Die keren dat ik daarna bij Ilse thuis kwam waren eigenlijk niet heel anders. Hij werd wel wat minder verlegen.

Dat zijn eigenlijk de ervaringen die ik heb met autisme…

Ik hoop dat er nog meer leuke ervaringen komen, omdat ik het heel interessant vindt.

Groetjes, Romy

Autisme in het algemeen

Autisme algemeen

Deels nog ter introductie van onze blog wat basisinformatie over autisme. In deze blog houden we het begrip vrij beperkt zodat mensen die nog weinig of niks er over weten zich kunnen informeren. Later zullen we nog wel dieper ingaan op autisme.

Autisme is een "pervasieve ontwikkelingsstoornis" in de hersenen. Klinkt misschien wat ingewikkeld om mee te beginnen. Om het daarin wat makkelijker te maken kun je het ook een diep doordringende ontwikkelingsstoornis noemen dat zich kenmerkt aan problemen bij sociale interactie, communicatie en herhalend gedrag.

Persoonlijk kennen wij maar een paar mensen met een autistische beperking, maar bij deze personen herkennen wij dit wel terug.

Een voorbeeld van een eigenschap van iemand met een autistische beperking is de ‘angst’ voor nieuwe dingen. Dit kan al een tafel zijn die opeens op een andere plek staat, of een doordeweekse dag waarop een kind iets bijzonders gaat doen op school. Dit soort situaties kunnen vooral als ze onverwacht komen voor problemen zorgen. Deze persoon weet zich hierbij niet zo goed meer een houding te geven en wat hij of zij moet doen. Dit kan zorgen voor veel stress.

Dit voorbeeld kenmerkt zich dan natuurlijk niet aan ieder persoon met een autistische beperking. Iedereen is anders, zo ook elke autist.

Zo heb je bijvoorbeeld mensen met een autistische beperking die gewoon heel onopvallend kunnen functioneren in de samenleving. In eerste instantie heb je dan ook helemaal niet door dat deze persoon anders is. Dit kun je dan ontdekken als je deze persoon beter leert kennen of bijvoorbeeld wanneer je achter het verhaal over de beperking van deze persoon komt.

Er vallen meerdere soorten onder ASS (Autisme Spectrum Stoornissen).

Vaak denken mensen dat er heel veel van zijn, maar officieel zijn er maar drie soorten. Dit zijn namelijk: het syndroom van Kanner (klassiek autisme), PDD-NOS en het syndroom van Asperger. Deze drie soorten zijn heel verschillend.

Eigenlijk is het nog onduidelijk waar autisme vandaan komt, maar het is wel al vrijwel zeker dat het voor 80-90% genetisch bepaald is. Het aantal mensen met een vorm van ASS in Nederland groeit. Dat is natuurlijk logisch, omdat het aantal Nederlandse inwoners per jaar ook toeneemt. Ook komt dit doordat diagnoses veel sneller bepaalt worden en doordat het in de maatschappij de laatste jaren zwaarder en moeilijker geworden is.

Onze eerste blog post!

ONS EERSTE BLOG ONLINE!

Ha! Eindelijk, onze eerste blog post op het internet!
En met een reden, wij maken namelijk een profielwerkstuk, ofwel PWS, over autisme.
We zitten in het eindexamenjaar van Havo, en we zijn erachter gekomen dat nu het echte werk begint.

Ons PWS gaat over autisme. Daarvoor maken we deze blog. Hiervan willen we leren, maar we willen er ook informatie mee verspreiden. Wij willen namelijk dat iedereen weet wat autisme ongeveer inhoud, zodat mensen weten hoe ze het beste met mensen met een autistische beperking om kunnen gaan.

Wij hebben dit onderwerp gekozen omdat wij dit erg interessant vinden. Ook omdat je mensen met autisme overal tegenkomt. De informatie die we er over vinden zien we dan terug in die mensen. Een van ons heeft bijvoorbeeld een broertje met een autistische stoornis. Sommige dingen zie je dan in hem terug.

Als een van de eerste dingen die we gedaan hebben voor ons PWS hebben we wat basisinformatie opgezocht, een paar hoofdstukjes geschreven en een intervieuw gehouden met een begeleider die kinderen met autisme op onze school begeleid. We hebben van haar heel erg handige informatie gekregen, dus hopelijk kunnen we vanaf nu goed aan het werk, aangezien we het PWS al over een paar weekjes af moeten hebben. 

De informatie die wij gevonden hebben gaan jullie natuurlijk terug zien in onze blog, dus bereid je maar voor.

Groetjes,
Ilse en Romy